Αφιέρωμα στον Τάκη Χρυσούλη

Οι Εκδόσεις Άγκυρα σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Παιδαγωγικού Θεάτρου «Θεατρομάθεια» παρουσιάζουν το παιδικό παραμύθι «Κάποτε στη Μελωδιούπολη» του Γιώργου Κωνσταντινίδη.
Η παράσταση είναι αφιερωμένη στον αείμνηστο Τάκη Χρυσούλη καθώς η διασκευή του παραμυθιού για το θέατρο είναι δική του και μάλιστα την ολοκλήρωσε λίγο πριν το θάνατό του.
Έτσι την Τρίτη 15 Νοέμβρη και ώρα 6.30 θα πραγματοποιηθεί στον Πολυχώρο Άγκυρα (Σόλωνος 124, Αθήνα), ένα ειδικό αφιέρωμα για τη μνήμη του, όπου θα παραστούν και θα μιλήσουν αγαπημένοι φίλοι και καλλιτέχνες του σημαντικού αυτού καλλιτέχνη.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Διασκευή Κειμένου: Τάκης Χρυσούλης
Στίχοι: Γιώργος Κωνσταντινίδης & Τάκης Χρυσούλης
Σκηνοθεσία – Κουστούμια: Μελίνα Παπανέστορος
Μουσική: Αναστασία Παπαδημητρίου
Χορογραφίες: Κατερίνα Αλεξανδράκη, Τζένη Τοψίδου

Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Αλίκη Κατσαβού, Έλενα Ρουμελιώτη, Αλκμήνη Σταθάτου, Μάρω Χασιώτη

Παραγωγή: Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Ινστιτούτο Παιδαγωγικού Θεάτρου «Θεατρομάθεια»

Κάποτε στη Μελωδιούπολη

Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός και συγγραφέας Τάκης Χρυσούλης

Το θέατρο ήταν η ζωή του. Μπορεί να έφυγε σε ηλικία 65 ετών, ο θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός Τάκης Χρυσούλης αλλά άφησε πίσω του μια τεράστια συγγραφική παρακαταθήκη τόσο για μεγάλους όσο και για μικρούς.  Με δόκιμη θητεία στα θεατρικά δρώμενα  τόσο ως ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης  θεατρικών έργων, καθηγητής δραματικών σχολών όσο και ιδρυτής του Ινστιτούτου Παιδαγωγικού Θεάτρου ‘Θεατρομάθεια’.
Ο Τάκης Χρυσούλης  γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946. Ήταν απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κ.Κούν
Ως ηθοποιός συνεργάστηκε σε βασικούς ρόλους με το Θέατρο Τέχνης (1969-74), Πορεία (Λ.Τριβιζά), Βρετάνια (Αγ.Αντωνόπουλος), Αυλαία (Γ.Τζώρτζη), Αλάμπρα (Θ.Καρακατσάνη), Τόπος Αλλού (Ν.Καμτσή), Μέγαρο Μουσικής (Melody Spirit), κά.
Ήταν βασικό στέλεχος στο Θέατρο Καισαριανής και Ιδρυτικό μέλος των Θεάτρων: Λαϊκή Αθηναϊκή Σκηνή (1977-1980), Σεμέλη (1987-1991).
 Ως σκηνοθέτης διατέλεσε στο Εθνικό Θέατρο (Β΄ σκηνοθέτης, Εκάβη 1985) και στους θιάσους Λ.Α.Σ., Σεμέλη, Ομάδα Οικον.Πανεπιστημίου, Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, Θεατρομάθεια, έως και σήμερα.

Ως Θεατρικός Συγγραφέας πρωτοεμφανίζεται με το “Σαλουκατάν” (Θέατρο Ήλιου, 1990). Ακολουθεί το “Αυγινό Όνειρο” (Θέατρο Παπάγου, 1993). Από το 1999 παρουσιάζονται συνεχώς έργα του: “Ρήγας Βελεστινλής Φεραίος” (1999, Θέατρο Καισαριανής), “Νίκος Καββαδίας, ο εραστής της θάλασσας” (1999- Θέατρο Καισαριανής), “Τσιγγάνικο Παραμύθι” (2000- Θέατρο Οδού Ερμού), “Υπέρ αδυνάτου δυνατού” (2000- Κεντρικός Θίασος & 2002-Θεατρομάθεια), “Θαύμα αιώνιον” (2000, Θεατρομάθεια/ Θέατρο Ελυζέ), “Ο μαρμαρωμένος Βασιλιάς” (2002-Θεατρομάθεια/Παλαιολόγεια Μυστρά), “Ωδή στην παναγιά” (2003-Θεατρομάθεια/ 9ο Φεστιβάλ Λουτρακίου), “Ο Αϊβαλιώτης Φώτης Κόντογλου” (2003-Ελεύθερη Έκφραση Μ.Ιγγλέση), “Ο Ορφέας Ζει” (2005, Θεατρομάθεια/ Θέατρο Ελυζέ), “Εϊ Ψιτ!” (2005, Θεατρομάθεια/ Θέατρο Ελυζέ), κ.α.

Η αγάπη του για τα παιδιά, τον οδήγησε στη δημιουργία του Ινστιτούτου Παιδαγωγικού Θεάτρου μαζί με τη σύζυγό του, ηθοποιό Αλίκη Κατσαβού. Μερικά από τα έργα του για εκείνα είναι τα εξής: “Με αγάπης δαχτυλίδι στήνει η χαρά παιχνίδι” (2004- Θεατρομάθεια), “Μια σταλιά ουράνιο τόξο και την ομορφιά θα σώσω” (2005, Θεατρομάθεια),  “Στου χρόνου το αλώνι…” (2006, Θεατρομάθεια), “Με νεράκι καθαρό στήνω της ζωής χορό” (2007, Θεατρομάθεια), “Απόψε η Έκπληξη” (2008, Άγκυρα Πολυχώρος), “Τον κόσμο πιο ψηλά σηκώνω την ελπίδα ανταμώνω” (2008, Θεατρομάθεια), “Κύκλος είναι και γυρίζει μ’ ό,τι τελειώνει ξαναρχίζει” (2009, Θεατρομάθεια), “Του τραγουδιού το παραμύθι” (2009, Θεατρομάθεια).

Το ελληνικό Θέατρο έχασε έναν σημαντικό άνθρωπο της τέχνης, αλλά συνεχίζει και ζει στις καρδιές μας και ηχεί στα χαμόγελα των παιδιών, κάθε φορά που ανοίγει η αυλαία για μια ακόμα παράσταση ζωής!

Το τελευταίο αντίο θα είναι το Σάββατο 12.00 στο Α΄ Κοιμητήριο Αθηνών.

Παιδική Σκηνή Συμμετοχικού Θεάτρου (2011-2012)

Ακρόαση: Η Θεατρομάθεια αναζητά δύο ηθοποιούς για την Παιδική Σκηνή Συμμετοχικού Θεάτρου.

"Του τραγουδιού το παραμύθι" (Νέες φωτογραφίες)

Δείτε τις νέες φωτογραφίες των παραστάσεων στο Flickr.com.

Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!

Παρατείνονται οι παραστάσεις για "Του τραγουδιού το παραμύθι"

(Κάθε Σάββατο, 12.30 μμ, Πολυχώρος Άγκυρα: Σόλωνος 124 & Εμ.Μπενάκη, Γενική είσοδος: 8€ | Έως 21/5)

• Κείμενο-Σκηνοθεσία: Τάκης Χρυσούλης
• Σκηνικά-Κοστούμια: Μιχάλης Σδούγκος
• Μουσική επιμέλεια - ενορχήστρωση: Θοδωρής Μπρουτζάκης
• Παίζουν οι ηθοποιοί: Αλίκη Κατσαβού, Αλκμήνη Σταθάτου

Ο Τάκης Χρυσούλης μιλάει για τη Θεατρομάθεια

Δεν ήταν απλά ιδέα. Ήταν συσσωρευμένη εμπειρία ανθρώπων που είχαν υπηρετήσει επί χρόνια το θέατρο και είχαν ανησυχίες για την τέχνη τους και την ευρύτερη αναζήτηση μέσα από αυτήν. Θέλοντας να εκφράσουμε την εμπειρία αυτή, τα οράματά μας και τη στάση μας απέναντι στα καλλιτεχνικά και τα κοινωνικά δρώμενα, αποφασίσαμε να βρούμε έναν κοινό τόπο παρουσίας μας σε αυτά. Βασικός άξονας στις σκέψεις αυτές και πρώτος κοινός τόπος ήταν η πίστη όλων ότι το θέατρο αποτελεί παιδαγωγικό εργαλείο από τη γένεση και τη δομή του. Με αυτόν τον γνώμονα, ξεκινήσαμε να ανιχνεύσουμε δραματουργικά και μορφολογικά, την υπάρχουσα κατάσταση στις αρχές του 2000. Έτσι έγιναν τα πρώτα βήματα του Ινστιτούτου Παιδαγωγικού Θεάτρου Θεάματος «Θεατρομάθεια».

Ποιες είναι οι δράσεις και τα ζητούμενα του Ινστιτούτου;

Το θέατρο ως “συγκεντρωτική” τέχνη περιέχει λόγο, κίνηση, ρυθμό, μουσική, εικαστικό μέρος, σκηνικά και κοστούμια. Η έρευνά μας κατ’ ανάγκη απευθύνεται σε όλους τους αντίστοιχους τομείς και δεδομένα που συντελούν στη θεατρική πράξη.

Έτσι λοιπόν, απευθυνθήκαμε σε καλλιτέχνες που ενδιαφέρονταν γι’ αυτά τα ζητούμενα και κατευθυνθήκαμε σε μορφές πρωτογενείς του θεάτρου. Έτσι από το δράμα οδηγηθήκαμε στο λειτουργικό δράμα, από τη σχέση θέατρο-θεατής στο συμμετοχικό θέατρο κυρίως για τις μικρές ηλικίες από 3 έως 9 ετών, καθώς και στο ιστορικό θέατρο κάτω από την οπτική της σύγχρονης ιστορικής ματιάς.

Ποιοι απαρτίζουν τη Θεατρομάθεια;

Η θεατρομάθεια διοικείται από εμένα και την Αλίκη Κατσαβού, η οποία είναι ηθοποιός και συν-ιδρύτρια του Ινστιτούτου Παιδαγωγικού Θεάτρου. Στην ουσία αποτελούσε ένα κοινό όνειρο, καθώς είμαστε και ζευγάρι στη ζωή. Οπότε είπαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στο θέατρο. Στην ουσία όμως η Θεατρομάθεια είναι οι συνεργάτες της. Όλοι τους ταλαντούχοι επαγγελματίες του χώρου, οι οποίοι πιστεύουν στην ιδέα που υπηρετεί η εταιρεία μας και την έχουν κάνει «προσωπική υπόθεση».

Ως συγγραφέας από πού εμπνέεστε κάθε φορά για να γράφετε συμμετοχικό θέατρο για παιδιά, με δεδομένο ότι είναι ένα αρκετά ιδιαίτερο και απαιτητικό κοινό;

Τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί πολλοί θίασοι, οι οποίοι ασχολούνται με το παιδικό θέατρο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κάνει το κοινό πιο απαιτητικό και πιστέψτε με, τα παιδιά έχουν υψηλό κριτήριο. Οπότε, μπορούν να ξεχωρίσουν τι αξίζει και κατά συνέπεια, τι έχει διάρκεια. Όσον αφορά εμένα, η έμπνευσή μου είναι τα ίδια τα παιδιά και θεωρώ –βάσει των αρχών του Ινστιτούτου- ότι η αγωγή της ψυχής, του συναισθηματικού κόσμου και της φαντασίας που επιτελεί η θεατρική πράξη έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στην εύπλαστη παιδική προσωπικότητα. Επίσης, προσπαθώ να συνταιριάζω τη θεατρική πράξη με κομμάτια από τη διδακτέα ύλη ή θεματικές για μικρότερα παιδιά με μύθο, φαντασία και ενεργό συμμετοχή του μικρού θεατή στην εξέλιξη του δρώμενου.

Θεωρώ επίσης ότι αυτή η βιωματική συμμετοχή των παιδιών -μέσω του θεάτρου σε αυτές τις θεματικές,- πρώτον, τα ψυχαγωγεί και δεύτερον, αυξάνει το ενδιαφέρον τους για τη γνώση.

Ποιες είναι οι αντιδράσεις τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των παιδιών;

Σε μια 10ετή πορεία του Ινστιτούτου & του Συμμετοχικού θεάτρου και μέσα από συνεργασίες όπως για παράδειγμα, με τις Εκδόσεις Άγκυρα (Παιδική Σκηνή Πολυχώρου Άγκυρα), την Αποστολική Διακονία (ραδιοφωνικό θέατρο και CD ακουστικού θεάτρου), αλλά και τη δική μας θεατρική παραγωγή παραστάσεων για παιδιά και ενήλικες, έχουμε διαπιστώσει ότι τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και τα παιδιά βρίσκουν τη νέα μορφή αυτή του θεάτρου άκρως ελκυστική. Η δυναμική των αποτελεσμάτων μέσα από αυτή τη διάδραση του συμμετοχικού θεάτρου, αποδεικνύει επιπλέον ότι τόσο εμείς όσο και οι εκπαιδευτικοί, έχουμε να διδαχθούμε πολλά από το περίσσευμα της καθαρής, άγουρης, πνευματικής ορμής των παιδιών.

Ποιοι είναι οι στόχοι του ΙΝ.ΠΕ.ΘΕ.ΘΕ;

Στόχοι μας είναι η συνέχιση και βελτίωση του παραγόμενου έργου μετά την ευρύτερη αποδοχή του, η συσπείρωση και νέων συνεργασιών με καλλιτεχνικές δυνάμεις υψηλού επιπέδου.

Μια ευχή για τη νέα χρονιά;

Τα τελευταία χρόνια, έχουν παρουσιαστεί πολλοί “μιμητές” συμμετοχικού θεάτρου. Αυτό που εύχομαι είναι- αν όχι να ανεβάσουν- τουλάχιστον να στηρίξουν το θέατρο τόσο σε αισθητικό όσο και σε παιδαγωγικό επίπεδο. Για τη νέα χρονιά, εύχομαι να είναι καλύτερη από όλες τις προηγούμενες!

(Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στις 17|12|2010 από την Ελπίδα Μηναδάκη)